Centralize Information

ដកដង្ហើមឲ្យបានត្រឹមត្រូវ៖ ជៀសវាងការធ្វើឲ្យ ក្បាលពោះកាន់តែ រីកធំទៅៗ អ្នកត្រូវតែធ្វើការ ដកដង្ហើមឲ្យ បាន ត្រឹមត្រូវ ដោយអ្នកគួរតែប្រឹង បំផុតក្បាលពោះចូលក្នុង ដើម្បីឲ្យខ្យល់រត់ឆ្លង កាត់សួតដោយមិនឲ្យក្បាលពោះរីកខ្លាំង។

កាត់បន្ថយអារម្មណ៍តានតឹង និងធុញថប់នៅពេលដែលអ្នកមានអារម្មណ៍ ធុញថប់ រាងកាយ របស់អ្នកនឹងបញ្ចេញអ័រម៉ូនតូទីស៊ូល ដែលយោងទៅតាមការសិក្សាស្រាវជ្រាវបានឲ្យដឹងថា អ្នកដែលមានអ័រម៉ូនបែបនេះ ច្រើនតែមានជាតិខ្លាញ់ស្តុកទុកនៅក្បាលពោះច្រើន។

បិទភ្នែក នៅពេលដែលអ្នកគេងមិនបានគ្រប់គ្រាន់ វានឹងក្លាយទៅជាឧបសគ្គដល់ការដុត បំផ្លាញ អាហារ ក្នុងរាងកាយ។ យោងទៅតាមការស្រាវជ្រាវនៅមហាវិទ្យា ជីកាហ្គោ បានឲ្យ ដឹងថា អ្នកដែលគេងមិនបានគ្រប់គ្រាន់តែងតែកើតមានសារជាតិកូទីសូលនៅក្នុងឈាម ច្រើន៕

--
Source: DAP-NEWS

តាមប្រពៃណីជំនឿរបស់ខ្មែពីបុរាណ គុណឪពុកមាន២១ គុណម្ដាយចំនួន១២ សរុបទាំងអស់គឺមាន៣៣គុណជាធាតុដែលមាននៅក្នុងខ្លួនមនុស្សយើង។ ចំពោះគុណឪពុកដែលមាន២១នេះ គឺតំណាងឱ្យគុណធាតុរឹងៗ ដូចជាលលាក្បាល សក់ ឆ្អឹងដៃ ឆ្អឹងជើង ធ្មេញ សួត ថ្លើម ប្រមាត់ជាដើម។ ចំណែកឯម្ដាយដែលមានគុណ១២នេះ គឺតំណាងឱ្យធាតុដែលទន់ៗ ដូចជាទឹកមាត់ ស្លេស្ម លោហិត ខ្ទុះ ញើសជាដើម។ ប៉ុន្ដែបើតាមទស្សនៈរបស់ព្រះពុទ្ធវិញ លោកឱ្យតម្លៃទៅលើគុណមាតាបិតាស្មើគ្នា ដោយគុណនេះមិនអាចរាប់បានឡើយ ហើយផ្អែកទៅលើគុណធម៌៤យ៉ាងដែលរួមមាន ៖

អន្ដគុណ ៖ គុណក្រៃលែង
អប្បរិមាណគុណ ៖ គុណរាប់មិនអស់ រាប់មិនបាន
អសមគុណ ៖ គុណដែលគ្មានអ្វីដែលស្មើបាន
អនេកប្បគុណ ៖ គុណដែលខ្ពង់ខ្ពស់ដ៏វិសេសវិសាលក្រៃលែង។

តួនាទីមាតាបិតាចំពោះបុត្រាបុត្រី
កូនគឺជាផលិតផលអនុស្សាវរីយ៍តែមួយគត់ដែលបង្កើតឡើងដោយរួមកាយ រួមចិត្ដរបស់មាតាបិតា ដែលអាចនិយាយបានថា“ជីវិតពីររួមគ្នាតែមួយ”។ មាតាបិតាព្រោះតែសម្លឹងឃើញនូវសារសំខាន់បីយ៉ាងទើបសុខចិត្ដទ្រាំទ្រនូវ ការលំបាកទាំងពួង ដើម្បីការលូតលាស់របស់បុត្រ ដែលរួមមានអាចក្លាយជាអ្នកបន្ដពូជមនុស្សជាតិ ជាអ្នកបន្ដវង្សត្រកូល និងជាចំណងសម្រាប់មិនឱ្យមាតាបិតា បែកបាក់គ្នាជាដើម។ នៅពេលដែលបង្កើតបុត្រាបុត្រីបានមកហើយ មាតាបិតាត្រូវទទួលខុសត្រូវ៥យ៉ាងចំពោះជោគវាសនាអនាគត របស់បុត្រាបុត្រីផងដែរ។

1 . ហាមប្រាមបុត្រកុំឱ្យប្រព្រឹត្ដអំពើអាក្រក់ ៖ មាតាបិតាបើមិនចង់ឱ្យពិបាកខ្លួនទៅថ្ងៃក្រោយ ត្រូវហាមប្រាម ពន្យល់ ដឹក នាំ និងលើកទឹកចិត្ដកូនកុំឱ្យប្រព្រឹត្ដអំពើអាក្រក់។ អំពើអាក្រក់ឬបាប ពុំដែលឱ្យបុគ្គលណាទទួលបានសេចត្ដីសុខនោះទេ។ ជាពិសេស មិនត្រូវបណ្ដោយឱ្យបុត្រាបុត្រីប្រព្រឹត្ដអំពើអបាយមុខនោះទេ ដែលអំពើទាំងនេះមានស្រី ស្រា ល្បែងជាដើម។

2 . ដឹកនាំបុត្រឱ្យប្រព្រឹត្ដអំពើល្អ ៖ មាតាបិតាត្រូវដឹកនាំបុត្រឱ្យសាងតែអំពើល្អជានិច្ច។ អំពើល្អដែលមាតាបិតាគប្បីដឹកនាំ ឱ្យបុត្រប្រព្រឹត្ដនោះមាន ៖

លះបង់ការកាប់សម្លាប់ឬអំពើឃោរឃៅ ត្រូវមានចិត្ដមេត្ដា ករុណា ជួយសង្គ្រោះគ្នាទៅវិញទៅមក
លះបង់ការបៀតបៀនទ្រព្យសម្បត្ដិ ត្រូវគោរពកម្មសិទ្ធទ្រព្យសម្បត្ដិរបស់អ្នកដទៃ
លះបង់ការប្រព្រឹត្ដខុសក្នុងកាម ដូចជាលួចប្រពន្ធប្ដីគេជាដើម និងមិនល្មើសលើប្រពៃណីខាងភេទឡើយ
លះបង់ការនិយាយកុហក ភូតភរ បញ្ឆោត ត្រូវនិយាយតែពាក្យសច្ចៈពាក្យពិត ពាក្យត្រង់
លះបង់ការស៊កសៀត បញ្ឈឺ ដែលធ្វើឱ្យគេបែកបាក់គ្នា ត្រូវជួយនិយាយឱ្យគេមានការស្មោះស្ម័គ្រសាមគ្គីគ្នា
លះបង់ការនិយាយពាក្យអាក្រក់ ពាក្យថោកទាប ត្រូវនិយាយតែពាក្យផ្អែមល្ហែម
លះបង់ការនិយាយពាក្យផ្ដេសផ្ដាស គ្មានប្រយោជន៍
មិនរំពឹងសម្លឹងចង់បានទ្រព្យសម្បត្ដិអ្នកដទៃ
មិនត្រូវមានចិត្ដឃោរឃៅ បៀតបៀនអ្នកដទៃនាំឱ្យគេមានទុក្ខ
មានការយល់ដឹងត្រឹមត្រូវ មានសម្មាទិដ្ឋិល្អ សាងតែអំពើល្អ មិនសាងអំពើរអាក្រក់ជាដើម។

3 . ឱ្យបុត្រសិក្សារៀនសូត្រ ៖ វិជ្ជាគឺជាទ្រព្យដ៏ប្រសើរបំផុតសម្រាប់មនុស្សគ្រប់រូប គ្មានទ្រព្យអ្វីច្រើនជាងទ្រព្យវិជ្ជានោះ ទេ។ មាតាបិតាគ្រប់រូបត្រូវជំរុញឱ្យបុត្រាបុត្រីសិក្សារៀនសូត្រ ឱ្យបានច្រើនទើបជាការប្រសើរ។ បើសិនជាមាតាបិតាមិនឱ្យបុត្រសិក្សារៀនសូត្រ អាចមានឈ្មោះថាជាសត្រូវរបស់បុត្រ ព្រោះលោកអ្នកមិនមានអ្វីចែកឱ្យបុត្រល្អជាងចំណេះវិជ្ជានោះទេ ត្រូវឧស្សាហ៍រំលឹក ដាស់តឿនបុទ្រឱ្យខំរៀនសូត្រ ទើបអាចឈានទៅរកអនាគតបានយ៉ាងប្រពៃ។

4 . រៀបចំទុកដាក់បុត្រឱ្យមានគូស្រករ ៖ ជារឿងធម្មជាតិរបស់មនុស្សលោកទៅហើយ ដែលថ្ងៃណាមួយបុត្ររបស់លោកអ្នកត្រូវបែកចេញពីលោកអ្នកដើម្បីទៅរួម រស់ជាមួយនឹងស្នេហារបស់ពួកគេ គ្មានអ្នកណាម្នាក់អាចបង្ខំ ឬរារាំងនូវតណ្ហារបស់សត្វលោកបានឡើយ។ ក្នុងនាមជាមាតាបិតាគ្រាន់តែជាអ្នកឱ្យយោបល់ បង្ហាញហេតុផលឱ្យបុត្រប៉ុណ្ណោះ ឯគំនិត “នំមិនធំជានាឡិ” គួរតែ ឈប់ប្រើហើយ។ ព្រោះអ្នកដែលទទួលសុខទុក្ខពិតប្រាកដនោះ គឺបុត្ររបស់លោកអ្នក ដូចនេះការសម្រេចចិត្ដគួរតែទុកឱ្យបុត្រាបុត្រី ជាអ្នកសម្រេចដោយខ្លួនឯងទើបជាការប្រសើរ។

5 . ចែកទ្រព្យសម្បត្ដិឱ្យបុត្រ ៖ ថ្វីត្បិតតែទ្រព្យសម្បត្ដិជារបស់ក្រៅខ្លួនក៏ពិតមែន ប៉ុន្ដែទ្រព្យទាំងនេះក៏ជាមធ្យោបាយអាច ឱ្យពួកគេប្រកបរបររកស៊ីសម្រាប់ចិញ្ចឹមជីវិតបានទៅថ្ងៃអនាគតដែរ ទោះតិចក្ដីច្រើនក្ដីក៏ត្រូវចែកឱ្យស្មើៗគ្នាដើម្បីជាចំណងដៃ បន្ទាប់ ពីចំណេះវិជ្ជាផងដែល។

មាតាបិតាដែលបានបំពេញតួនាទីនេះបានសម្រេច នោះនឹងមានឈ្មោះថាជាអ្នកធ្វើគុណឱ្យដល់បុត្រាបុត្រីគ្រប់គ្រាន់ហើយ ដែលអាចធ្វើឱ្យបុត្រនឹករលឹកដល់ឧបការគុណនេះមិនដាច់ និងតបស្នងសងគុណដល់លោកអ្នកជាមិនខាន។

តួនាទីបុត្រាបុត្រីចំពោះមាតាបិតា
បុត្រាបុត្រីក៏ត្រូវបំពេញតួនាទីជូនអ្នកមានគុណឱ្យអស់ពីចិត្ដ ដូចដែលមាតាបិតាបំពេញតួនាទីចំពោះបុត្រដូចគ្នាដែរ។ ការបំពេញតួនាទីនេះក៏មាន៥យ៉ាងដែរដូចជា ៖
1 . ចិញ្ចឹមមាតាបិតា ៖ នៅពេលដែលមាតាបិតាមិនមានកម្លាំងនៅក្នុងការរកប្រាក់កម្រៃបាន បុត្រាបុត្រីត្រូវតែរកស៊ីចិញ្ចឹម លោកទាំងពីរឱ្យដូចជាលោកទាំងពីរចិញ្ចឹមបុត្រវិញដែល។

2 . ត្រូវទំនុកបម្រុង ៖ បុត្រាបុត្រីគ្រប់រូបត្រូវតែជួយទំនុកបម្រុងចំពោះមាតាបិតាវិញ ទាំងចំណីអាហារ សម្លៀកបំពាក់ ថវិកា និងរបស់របរប្រើប្រាស់ជាច្រើនផ្សេងៗទៀត ដោយមិនចាំបាច់ឱ្យមាតាបិតាទាមទារនោះទេ ទោះតិចក្ដីច្រើនក្ដីត្រូវតែមានរហូត មិនត្រូវឱ្យខ្វះឡើយ។

3 . មិនត្រូវធ្វើឱ្យមាតាបិតាស្រក់ទឹកភ្នែក ៖ បុត្រាបុត្រីមិនត្រូវធ្វើឱ្យមាតាបិតាពិបាកចិត្ដ មានទុក្ខទោសនិងស្រក់ទឹកភ្នែកនោះទេ។ មាតាបិតាគ្រប់រូបរមែងចង់ឃើញបុត្រប្រព្រឹត្ដតែអំពើល្អថ្លៃថ្នូរ ជានិច្ច។

4 . ត្រូវចេះណែនាំ ៖ មិនមែនឱ្យបុត្រាបុត្រីស្ដីប្រដៅលោកអ្នកមានគុណនោះទេ គឺត្រូវចេះណែនាំលោកអ្នកមានគុណឱ្យទៅវត្ដសុំសីលទានរៀនធម៌ដើម្បី ជាផ្លូវទៅកាន់បរលោកខាងមុខ ដែលជាផ្លូវព្រះនិព្វាន។

5 . ធ្វើបុណ្យជាមួយមាតាបិតា ៖ ពាក្យចាស់លោកពោលថា “ធ្វើបុណ្យឱ្យទាន់ខែភ្លឺ” នេះគឺជាអត្ថន័យមួយដែលរំលឹកចំពោះ បុត្រគ្រប់រូបឱ្យចេះសង់គុណ គោរព ស្រឡាញ់ ឱ្យតម្លៃ និងផ្គត់ផ្គង់មាតាបិតាពេលលោកអ្នកមានគុណនៅមានជីវិត។ មិនត្រូវគិតថា ចាំមាតាបិតាលាចាកឋានចាំធ្វើបុណ្យឱ្យនោះទេ។ ចំណែកឯការធ្វើបុណ្យនៅពេលលោកអ្នកមានគុណលាចាកឋានទៅ គឺជាពេលក្រោយនោះទេ ប៉ុន្ដែដាច់ខាតក៏មិនត្រូវបោះបង់ចោលនោះដែរ។

បុត្រាបុត្រីណាដែលបានប្រតិបត្ដិចំពោះមាតាបិតាបានល្អបុត្រនោះនឹង ទទួលបានសេចក្ដីសុខ ទទួលបានពរជ័យពីមាតាបិតា ជាក់ជាមិនខាន។